و
سندرم پاسخ التهابى سیستمیک (SIRS)، توسط متخصصین مراقبتهاى بحرانى در اوایل دهه ۱۹۹۰ تعریف شد و شامل معیارهاى بالینى (تب یا هیپوترمی، تاکىپنه، تاکیکاردی، شمارش غیرطبیعى WBC) است که مىتواند از تظاهرات عفونت میکروبى یا سایر اتیولوژىها باشد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، وقتى این سندرم بهوسیله عفونت میکروبى ایجاد مىشود، سپسیس نام دارد. شوک سپتیک به تهاجم به مکانیسم هموستاتیک میزبان بهوسیله سپسیس اطلاق مىشود که به هیپوتانسیون و دیسفونکسیون عضو منجر مىشود. اینها و عبارتهاى مربوط در جدول (تعاریف مورد استفاده در توصیف شرایط بیماران مبتلا به سپسیس) تعریف شدهاند.
جدول تعاریف مورد استفاده در توصیف شرایط بیماران مبتلا به سپسیس
- باکتریمى وجود باکترى در خون که در کشتهاى مثبت خون تأیید مىشود.
- سپتیسمى سندرم پاسخى التهابى وجود میکروبها یا توکسین آنها در خون
- سیستمیک (SIRS) دو یا چند مورد از موارد زیر: ۱. تب (دماى اورال >۳۸°C) یا هیپوترمى (<۳۶°C)۲. تاکىپنه (> ۲۴ تنفس در دقیقه)، ۳. تاکیکاردى (ضربان قلب > ۹۰ بیت / دقیقه)، ۴. لکوسیتوز (> ۱۲،۰۰۰ در میکرولیتر)، لکوپنى (< ۴۰۰۰ در میکرولیتر)، یا > ۱۰% نوراها. مىتواند داراى اتیولوژى عفونى یا غیر عفونى باشد.
- سپسیس SIRS اثبات شده یا وجود اتیولوژى میکروبى احتمال
- سپسیس شدید (شبیه ”سندرم سپسیس“) سپسیس همراه با علائم دیسفونکسیون عضو (مانند اسیدوز متابولیک، آنسفالوپاتى حاد، اولیگوری، هیپوکسمی، یا DIC) یا هیپوتانسیون
- شرک سپتیک سپسیس همراه با هیپوتانسیون (فشار خون شریانى < ۹۰ میلىمتر جیوه سیستولیک، یا ۴۰ میلىمتر جیوه یا کمتر از فشار خون طبیعى بیمار) که به احیاء بهوسیله مایعات پاسخ نمىدهد و همراه با دیسفونکسیون عضو است (قسمت ”سپسیس شدید“ را ببینید)
-
کلاپس کاردیوواسکولار موجب مرگ ناگهانى می شود . کلاپس کاردیوواسکولار غیر منتظره و مرگ بیشتر مواقع در اثر فیبریلاسیون بطنى در بیماران مبتلا به بیمارى زمینهاى شریان کرونر همراه با انفارکتوس میوکارد حاد یا بدون آن بهوجود مىآید.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، سایر علل شایع در جدول (تشیخص افتراقى کلاپس کاردیوواسکولر و مرگ ناگهانی) لیست شدهاند.
علل آریتمیک توسط اختلالات الکترولیتى (در ابتدا هیپوکالمی)، هیپوکسمی، اسیدوز، یا تخلیه سمپاتیکى ماسیو، که در صدمه CNS اتفاق مىافتد، تحریک مىشوند.
انجام بلافاصلهٔ احیاء کار دیوپولمونرى (CPR) و بهدنبال آن دستورات پیشرفتهٔ حفظ حیات اصولى خواهد بود.
فیبریلاسیون بطنی، یا آسیتول، بدون انجام CPR در مدت ۶-۴ دقیقه، معمولاً موجب مرگ خواهد شد.
تشیخص افتراقى کلاپس کاردیوواسکولر و مرگ ناگهانى
۱. فیبریلاسیون بطنى بهعلت:
- ایسکمى میوکارد (بیمارى شدید شریان کرونری، MI حاد)
- نارسائى احتقانى قلب
- کاردیومیوپاتى دیلاته یا هیپرتروفیک
- میوکاردیت
- بیمارى دریچهاى [استنوز آئورت، پرولاپس دریچه میترال (نادر)]
- سندرمهاى پیش هیجانى (ولف – پارکینسون – وایت)
- سندرمهاى QT طولانى (مادرزادی، ناشى از دارو)
۲. آسیستول یا برادیکاردى شدید
۳. کاهش شدید و ناگهانى در حجم ضربهاى بطن چپ در اثر:
- آمبولى ریوى ماسیو
- تامپوناد قلبى
- استنوز شدید آئورت
۴. کاهش شدید و ناگهانى در حجم داخل عروقى مانند:
- آئوریسم پارهشده آئورت
- دیسکسیون آئورت
اگر ایست قلبى در ساعتهاى اولیه یک MI حاد بهعلت فیبریلاسیون بطنى بود، پیگیرى بهعنوان مراقبت استاندارد پس از MI مىباشد.
براى بیمارانى که از یک ایست فیبریلاسیون بطنى نجات یافتهاند، ارزیابى گسترده، از جمله ارزیابى آناتومى کرونری، فونکسیون بطن چپ، و تستهاى الکتروفیزیولوژیک تهاجمی، توصیه مىشود.
درمان بلندمدت با داروهاى ضدٌ آریتمی، کاشتن یک دفیبریلاتور اتوماتیک، و / یا جراحى قلب (پیوند باىپس شریان کرونری، آنوریسکتومی، یا رزکسیون / برداشت مرکز آریتمی) ممکن است لازم باشد.
منبع:
سایت پزشکان بدون مرز
مرسی...
مفید بود...
از خودم خواهش در وکنم